“Hi, puwede bang umupo dito?” boses nang isang babae.
Nakaupo ngayon si Sam sa isang sulok ng silid habang nag-aantay magsimula ang klase niya dito. Napa-angat ang ulo ni Sam mula sa pagbabasa para malaman kung kanino nangaling ang pagtatanong. Nakatayo ngayon sa harapan niya ang napaka gandang estudyante na isang gabi lamang ay kanyang kinantot sa loob mismo ng sariling kotse nito. Nakatayo ngayon sa harapan niya si Summer Chong na may matamis na ngiti sa mga labi nito. Ang aura ay napaka aliwalas.
“Ah, oo…” sagot ni Sam.
Wala naman talagang umuokupa sa upuan sa tabi ni Sam. Wala kasing ibang estudyante ang gustong tumabi sa kanya.
“Ah….Sam?” panimula ni Summer na may pag-aalinlangan sa pagbigkas ng pangalan ng katabi niyang lalake. Hindi pa kasi siya sigurado kung Sam nga talaga ang pangalan nang kanyang kaklase.
“Meron ka bang gagawin mamaya, pagkatapos ng mga klase mo?” Medyo nahihiya pang pagtatanong ni Summer.
“Ah wala naman…” sagot naman ni Sam.
“Baka kasi gusto mo na snack tayo pagkatapos ng mga klase natin.” Suhestyon ni Summer.
“Sure…” tipid na sagot ni Sam.
Napangiti si Summer sa sagot ni Sam at halatang kinikilig ito.
“Ay ano ba iyang binabasa mo? Ang sipag mo namang mag-aral” sabat ni Summer para magkaroon lang sila ng pag-uusapan.
Unti-unti nang nagdadatingan ang mga iba pang estudyante sa klase at napansin agad nila ang kakaibang tanawin. Merong kausap ang magandang si Summer Chong sa sulok ng silid. Isa lamang ang tanong nang bawat isa. “Sino iyong kausap ni Summer?”
Lahat na yata ng estudyante ng klase ay napasin ang pares sa sulok ng silid kasama na dito si Ivy. Mabibigyan pa sana niya nang mas malalim na pansin at pag-iisip ito, kung wala lang sanang mabigat na bagay na bumabagabag sa kanyang kalooban.
Ilang sandali pa at dumating narin ang professor ng klase na si Joseph Gabriel. Pagtayo nito sa harapan ng klase ay agad itong napatingin sa direksiyon ni Ivy at nagtama agad ang kanilang mga mata. Mabilis na binawi ni Joseph ang kanyang tingin kay Ivy at sinimulan na ng professor ang klase.
Lubos na nasaktan si Ivy sa kinilos ni Joseph. Parang lalo pang lumalim ang punyal na nakatarak ngayon sa kanyang dibdib. Hindi mapakali si Ivy sa buong klase. Hindi niya maalis sa kanyang isipan ang kaganapan nang nakaraang gabi. Nahuli silang dalawa ni Joseph sa akto nagkakantutan ni Mr. Mike Aquino. Parang pelikula sa kanyang isipan na paulit-ulit na tumatakbo ang mga eksena. Hiyang-hiya siya habang nagmamadali niyang pinupulot ang kanyang nagkalat na mga damit. Kitang-kita niya ang namumulang mukha ni Mr. Aquino dahil sa sobrang galit ng matandang professor. Hindi na niya mapigilan ang sarili na mapa-iyak sa hiya at takot na nararamdaman. Alam niyang malaking problema ang kanyang napasukan at wala siyang dapat ibang sisihin kung hindi ang kanyang sarili. Naramdaman nalang ni Ivy ang mga yakap ni Joseph sa kanyang katawan para pakalmahin ang kanyang damdamin.
Meron ding matagal na sandali bago makalma at makuhang magsalita muli ni Mr. Aquino.
“Ms. Ivy puwede ka nang umalis, pero siguraduhin mo na papasok ka sa Lunes dahil mag-uusap pa tayo.” Mahinahon pero seryosong bangit ni Mr. Aquino.
May pag-aalinlangan pero dahan-dahan kumilos si Ivy palabas ng opisina. Iniwan ni Ivy ang dalawang professor at hindi niya alam kung ano ang kinahinatnan nang pag-uusap ng dalawang lalake.
“Kriiiiiiiiiiiinnnnnnnnnggg!!!!!!!!!!!!!!!” tunog ng bell na gumitla sa pag-iisip ni Ivy. Dumaan ang isang oras na parang isang iglap lamang para kay Ivy. Nakita ni Ivy si Joseph na inaayos ang kanyang mga gamit. Mabilis na nilapitan ni Ivy ang kanyang professor.
“Joseph….Ah Sir Gabriel…. Paano na?” pagtatanong ni Ivy.
Sinigurado muna ni Joseph na nakalabas na ang lahat ng estudyante bago niya sinagot si Ivy.
“Nag-usap na kami ni Mr. Aquino… OK na… wala nang problema… inayos ko na.” Sagot ni Joseph.
“Paanong ayos na? Hindi ko maintindihan…Joseph” gusto nang uling maiyak ni Ivy.
“Don’t worry… pero kailangan kang dumiretso sa opisina ni Mr. Aquino ngayon. Inaantay ka nya. Don’t worry” paniniguro ni Joseph.
Pero malungkot ang mukha ng binata nang tumalikod ito kay Ivy nang nagsimulang lumakad palayo. Ngunit humarap muli ito kay Ivy.
“Sorry ha… sorry sa lahat” iyon lang at iniwan na ni Joseph si Ivy.
Matapos ang ilang sandali ay nasa harap na ng opisina ni Mr. Aquino si Ivy. Kailangan ni Ivy ang lahat nang kanyang lakas nang loob para magawa niyang kumatok sa pintuan nito.
“Tuloy bukas yan.” boses ni Mr. Aquino.
Dahan-dahang binuksan ni Ivy ang pinto bago pumasok sa opisina ni Mr. Aquino. Naabutan niya itong nakatayo at umiinom nang tubig mula sa mug na hawak. Halata sa kilosnito ang pagod sa katatapos na lektura nito sa isang kalse.
“Upo ka Ms. Ivy” utos ni Mr. Aquino sabay narin sa pag-upo nito sa sariling upuan.
“Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa Ms. Ivy. Mula ngayon ay sa akin ka na marereport. Assistant na kita mula ngayon.” Pormal na paglalahad ni Mr. Aquino.
Pinapasok pa ni Ivy ang mga salitang ito ni Mr. Aquino sa kanyang isipan nang magsilata uli ang 50 anyos na professor.
“Ayoko na muli pang makita kayong magkasama ni Mr. Gabriel. Kung hindi ay kick-out ka sa universidad.” Pormal muli na paglalahad ni Mr. Aquino.
Tahimik lang si Ivy hindi alam kung ano ang isasagot. Wala naman siya sa posisyon ngayon para umangal o tumanggi.
“Hindi ko na siguro kailangan sabihin ang tungkulin na gagawin mo sakin. Kung ano ang ginagawa mo kay Mr. Gabriel ay ganoon din ang inaasahan ko na gagawin mo sa akin.” Tuloy na paglalahad ni Mr. Aquino.
Hindi lang sigurado ni Ivy ang ang iisipin niya nang sinabi ni Mr. Aquino na “Gagawin niya lang ay kung ano ang ginagawa niya kay Joseph”.
“Eh paano po si Mr. Gabriel?” sa wakas at nakuhang makapagsalita ni Ivy.
“Actually hindi mo na problema iyon. Pero kung gusto mong malaman….” Huminto muna sagalit si Mr. Aquino. “Tatapusin lang ni Mr. Gabriel ang semester na ito, tapos ay magre-resign na siya”.
“Ha…..” iyon lang ang nasabi ni Ivy.
“Sige na Ms. Ivy, makakaalis ka na.” Pagtataboy ni Mr. Aquino ka Ivy.
Wala namang magawa si Ivy kung hindi lumabas ng kwarto. Iniwan niya ang faculty area na mas madami ang tanong kaysa kasagutan.
Sa school canteen…
Masaya namang nag-uusap habang kumakain sina Summer at Sam. Panay ang tanong ni Summer ng kung anu-anong bagay kay Sam. Interesado ang dalaga kilalanin ang husto ang swerteng lalakeng nakatikim sa kanyang katawan. Panay ang tawa ni Summer sa bawat sagot ni Sam sa kanyang mga tanong. Lahat nakakatawa kahit hindi. “Ah talaga hihihi…” “Ganun hahahaha”, Aliw na aliw ang kolehiyala.
Ang mga nakakapansin namang ibang estudyante sa “odd couple” ay sari-sari ang mga tanong. Sino yung kausap ni Summer Chong? Iyon ba ang bagong boyfriend ni Summer? Nanliligaw ba ang lalakeng iyon kay Summer?
Ang dating “The student who doesn’t exist” ay para ngayong batubalani. Lahat yata nang nakakapansin na estudyante ay gustong makikila ang lalakeng kausap ni Summer at kung puwede ay maging tropa nila ito.
Naputol ang pag-uusap ng pares dahil sa isang tawag mula sa cell phone ni Summer.
“Hello….Uuuuyyyy hindi naman…. Kayo talaga hihihi… o sige punta na ako dyan… o sige na bye”. Sagot ni Summer sa kabilang linya.
“Uy paano? Una na ako sa iyo ha… see you around” pag-papaalam ni Summer kay Sam na meron ubod nang tamis na ngiti sa mga labi.
“O sige OK lang…” tipid na sagot ni Sam.
At tuluyan nang lumabas ng canteen si Summer. Habang daan napa-isip si Summer. “OK lang? Parang sinabi niya iyon na walang pahalaga ah… Talagang OK!!! Hinde ba niya ako kilala? Mmmmppp…”. Parang lalong naintriga si Summer sa kinilos ni Sam. Kung walang ibang tao siyang kausap ngayon ay gusto pa niyang mapatagal ang pag-uusap nila ni Sam.
Makalipas nang ilan lang minuto ay nasa loob nang isang fastfood restaurant si Summer.
“Ay salamat dumating din ang prinsesa” pang-aasar ni Joyce
“Uy sobra ka naman…para late lang nang kaunti” sagot ni Summer na halatang maganda ang mood, sabay upo sa tabi ni Joyce.
“Nako kasi kung magtagal ka pa ay baka mag-backout na itong si Katya ano”. Sambit niJoyce.
Nakaupo naman is Katya sa tapat ni Summer at Joyce. Silang tatlo naman ay nakaupo sa tabi ng salamin ng fastfood at kita nila mula dito ang mga taong nalalakad sa labas.
“Oy hinde ano!!!” pagtanggi naman ni Katya.
“Nako huwag kang ganyan, sabi nyo pag-ginawa ko gagawin nyo din.” Patukoy ni Summer sa usapan nilang magbabarkada. Ang usapan nilang tupadin ang kanilang pantasya na makipagkantutan sa isang taong hindi nila kilala. Hindi nila kilala at masasabing ubod nang swerte dahil ang taong ito ay dapat sa kanilang tingin ay malayo sa kanilang level.
Si Katya, ubod nang puti at kinis ng balat. Maigsi ang maykulay na buhok, (bobcat haircut), dahilan para makita palagi ang makinis na batok at leeg ng dalaga. Nabiyayaan din nang maladiosang katawan. Kapag makikita mo siya ay parang palaging fresh at ubod nang bango.
“Wala naman akong sinasabi ah. Yan lang si Joyce ang nagsasabi na magbabackout na ako.” Sabat naman ni Katya.
“Dapat madaig mo si Summer, dapat yung guy ay talagang out of our league, hahahaha”. Natatawang sabi ni Joyce.
Natatawa si Joyce kasi meron na siyang napiling lalake para kay Katya at ang kailangan nalang niya ay ang pag sangayon ni Summer.
Ito ang kinakabalisa ni Katya. Kung papayag si Summer sa gusto ni Joyce na lalake na gusto niyang akitin ay mapipilitan siyang gawin ito. Kinakabahan si Katya pero meron din halo itong pananabik. Ang isipin lang niya na papayag siyang magpakantot sa lalakeng ito ay nagpapaikot nang kanyang isipan at napapabasa sa kanyang puke.
“Aber sino ba ang maswerteng nilalang?” pagtatanong ni Summer.
“Ayun oh hihihi” sabay turo ni Joyce sa labas ng restaurant.
“Asan? Sino dyan?” pagtatanong ni Summer dahil sa may ilan ding tao ang nakatayo at palakad-lakad sa direksyon na tinuturo ni Joyce.
“Ayun, yung naka blue…. Hihihi” muling turo ni Joyce.
“Oh shit!!! Shit ka Joyce….” Sabat ni Summer nang malaman na niya ang tinuturong lalake ni Joyce.
Pigil ang hininga ni Katya habang inaantay ang susunod na sasabihin ni Summer.
“Perfect! Hahaha!!!” pagsangayon ni Summer.